بهصورت کاملا واضح و روشن، شهردار تهران مسئولی است که در رأس یک نهاد خدماتی اجتماعی باید به فکر شهر، مسائل و مشکلات، رفع آن مشکلات، آینده شهر، توسعه پایدار، افزایش سرانهها و نمونههای اینچنینی باشد. اما آنچه هماکنون در رسانهها و میان برخی سیاسیون و نمایندههای تفکرهای سیاسی مختلف جامعه جریان دارد، خلاف وظایف ذاتی شهرداری پایتخت و آنچه گفته شد، است.
با توجه به اظهارنظرها و گمانهزنیهایی که در 2هفته اخیر شدت گرفته، افراد متفاوتی برای تصدی پست شهرداری تهران مطرح شدهاند؛ افرادی که بیشتر از سابقه فعالیت آنها در ادارهکردن امور شهری، پیشینه سیاسی آنها مدنظر بوده است. این کشمکشهای سیاسی و بعضا گمانهزنیهای افراطی تا آنجا پیش رفته که حالا صدای مردم را هم درآورده است.
مردمی که در سالهای قبل شاهد توسعه بزرگراهها، فضاهای سبز و بوستانها، گردشگاهها، ورزشگاهها و بهخصوص حملونقل عمومی چون مترو و اتوبوسرانی بودهاند این روزها میپرسند که مگر تصدی سمت شهرداری تهران که وظیفه خدمت رسانی به مردم و ایجاد امکانات لازم برای ادامه بهتر زندگی را بر عهده دارد تا چه اندازه سیاسی است که اینچنین محل نزاع سیاسیون شده است؟
تهرانیها در سالهای اخیر آنچه از شهرداری تهران دیدهاند متفاوت از اتفاقات سالهای قبل در دورههای مدیریتی گذشته بوده است. اتفاقات بزرگی که در تهران روی داده حالا توقعات بجای شهروندان را بالا برده است. مردم پایتخت حالا انتظار دارند که هر روز در هر محلهای و گوشهای از این شهر بوستانی تازه ساخته، راهی تازه باز و جشنی مفرح برپا شود. اما اینکه فقط با عینک سیاه بدبینی به هر آنچه در دوره اخیر مدیریت شهری به تهران گذشته است نگاه شود، دور از انصاف است. بهتر است در چنین حالتی به جای اینکه از دریچه منافع سیاسی، اقتصادی و هر آنچه هست به شهر نگاه کنیم، از دریچه شهروندی ببینیم که در محلههای اطراف زندگی ما چه روی داده است؟
تردد در یکی از خطوط اتوبوسرانی تندرو یا خطوط مترو و همکلامشدن با مردم نشان میدهد که شهروندان تهرانی خواهان انتخاب مدیری برای شهر هستند که بتواند فعالیتهای گستردهای را که در شهر انجامشده، همچنان ادامه داده و حتی افزایش دهد. این نکته مهمی است که نباید از یاد برد، ضمن اینکه مردم همین شهر چند میلیون نفری هنوز سابقه شورای اول و نگاه سیاسی حاکم در آن را از یاد نبردهاند که چه آسیبهایی به شهر وارد کرد. فردی باید سمت شهرداری پایتخت را بر عهده بگیرد که ادامهدهنده جریان فعلی و نگاه اصولی به شهر باشد. البته تصدی سمت شهرداری تهران برای خیلی از جریانهای فکری و سیاسی یک ابزار قدرت محسوب میشود اما نباید این نکته را نیز از یاد برد که هر آنچه در شهرداری تهران برنامهریزی و اجرا میشود، بهطور مستقیم روی زندگی شهروندان این شهر تأثیر دارد. این انتظار شهروندان تهران است که انتخاب شهردار پایتخت با توجه به سوابق اجرایی و نگاه به آینده شهر باشد نه توقعات و سهمخواهیهای سیاسی.